Michel Butter geeft voorkeur aan lekker crossen in het najaar Als je bang bent om af te dalen of te struikelen, val je sneller dan iemand die niet bang is.

Scroll this

Michel Butter is een atleet die van strijd houdt. In marathons, maar ook in kortere afstanden zoals de cross geniet hij van het racen voor een plek, liefst onder extreme omstandigheden. Hij werd twee maal Nederlands Kampioen cross.

‘Na de marathon van New York in het najaar van 2017 ben ik gaan crossen, ondanks dat het seizoen al begonnen was. Van december tot februari liep ik veel crosswedstrijden, puur om veelzijdig te trainen. Na de EK marathon ga ik me ook weer toeleggen op de cross; in de winter is de EK Cross hier in Nederland. Als marathonloper is het goed om de snelheid weer op te zoeken. En het EK is een mooie kans om een toernooi in eigen land te lopen, net als in 2005.’

Veelheid

Hoewel het EK voor de deur staat, boet de cross in ons land in aan populariteit. Volgens Butter komt dat door de veelheid aan wedstrijden. ‘Veel atleten kiezen voor de wegwedstrijden; daar zijn er veel meer van. Vaak is er ook iets meer te verdienen; met crossen is dat meestal niet zo. Mijn trainer Guido Hartensveld en ik kijken puur sportief naar die wedstrijdkalender; we maken geen keuzes op basis van financiën. Dat hoeft niet, omdat ik voldoende verdien – en ik snap dat dat niet voor iedereen zo is.’

Afwisseling

Crossen is strijden om elke plek, daar houdt Butter van. ‘Al die verschillende ondergronden: heerlijk. Op de atletiekbaan moet je gewoon rondjes rennen; dat is altijd hetzelfde. Ik vind crossen een fijne afwisseling op de marathon.’ Zijn favoriete cross is de Abdijcross in Kerkrade vanwege het mooie, heuvelachtige parcours. ‘De Warandeloop is de opening van het seizoen. Ik vind het een toffe wedstrijd en het parcours ligt me goed.’

Struikelen

Sommige hardlopers vinden het spannend om het bos in te gaan. Butter: ‘Je moet het gewoon eens proberen. Als je bang bent om af te dalen of te struikelen, val je sneller dan iemand die niet bang is. Ook Kenianen lopen veel in blubber en op oneffen paden. Als ik in Afrika ben, denk ik in de eerste week vaak: hoe moet ik hier lopen? Uiteindelijk passen lichaam en brein zich aan aan de omstandigheden. Je moet vertrouwen hebben in je lijf; over het algemeen lost het lichaam het allemaal wel op.’ Eerder was hij voorzichtiger in Kenia op de hobbelige paden van klei. ‘Na regen rijden er vrachtwagens overheen en dan ontstaan er echte gaten. In Nederland zie je vaak boomstronken die onder de bladeren liggen; daar heb ik vaker last van dan van die hobbels in Kenia. Aan die wortels went je lichaam iets minder goed. Gelukkig loop ik licht en is het contact met de grond heel kort, waardoor ik niet veel last heb van de boomwortels.’

De favoriete hardloopschoenen van Michel Butter

Submit a comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *

* Checkbox GDPR is verplicht

*