‘De Rotterdammers zijn trots op hun stad’ Race-manager en Run2Day'er Eric Brommert over de Marathon Rotterdam

Scroll this

Nog even en het marathongeweld barst los in Rotterdam, de stad waar de marathon leeft in elke vezel van iedere inwoner. Race-manager Eric Brommert is als sinds zijn tienerjaren gegrepen door deze race door de Maasstad.

‘In 1983, ik was toen vijftien jaar, stond ik langs de kant van het parcours toen Alberto Salazar – een grootheid op de marathon- vijfde werd. Ik wist meteen: dit wil ik ook’, herinnert Brommert zich. Met zijn vijftien jaar was hij veel te jong; de minimale leeftijd was achttien jaar. Twee jaar later kon hij niet meer wachten en schreef hij zich in met een vals geboortejaar. Hoewel hij onder de drie uur wilde finishen, was hij nog niet sterk genoeg. Maar op je zeventiende 3:18 lopen doet niet iedereen hem na. ‘In diezelfde race liep Carlos Lopes een wereldrecord, zo mooi.’ Begin jaren negentig scherpte Brommert zijn tijd aan tot 2.32.

Regie

De geboren en getogen Rotterdammer heeft nog nooit een marathon gemist. Tijdens zijn werk bij adidas raakte hij als sponsor betrokken bij de wedstrijd en later werd hij race-manager. ‘Ik ben heel dankbaar dat ik dit mag doen. Er mogen geen coaches op het parcours komen, dus de regie van de race is in mijn handen. We overleggen intensief met coaches en atleten; ik weet zelf ook wat het is om daar te lopen. Alle atleten hebben zo ongelooflijk hard getraind. Ik wil hen helpen er het beste uit te halen.’ Er lijkt een ongeschreven wet te gelden die voorschrijft dat als er tien Kenianen zijn, allemaal in vorm, dat er één of twee boven zichzelf uitstijgen, twee of drie presteren volgens verwachting en de rest is teleurgesteld. ‘Maar dat is topsport’, weet Brommert. ‘Een op de twee marathons brengt niet wat je ervan hoopt, daar houden we rekening mee. De weersomstandigheden spelen daarin ook een rol.’ De NN Marathon Rotterdam heeft te maken met een zeeklimaat, waardoor de wind soms een spelbreker kan zijn. Maar de snelle tijden uit het verleden geven aan dat het niet altijd een probleem hoeft te zijn. We hopen elk jaar natuurlijk op een parcoursrecord, maar dat zit er niet altijd in. Een van de oorzaken is het ontstaan van de Marathon Majors; veel topatleten lopen in die races mee in plaats van in Rotterdam. Maar er zijn momenteel zoveel goede lopers die 2.04 kunnen lopen, zeker nadat Kipchoge 2.01 heeft gelopen in Berlijn, zijn er meer atleten die het aan kunnen.’

Miljoen

De sfeer in Rotterdam is bijna magisch te noemen. Brommert: ‘De hele stad loopt uit. Niemand heeft moeite met de wegafzettingen; iedereen komt kijken. Bij goed weer staat er een miljoen mensen langs de kant. De marathonkoorts begin al in december. Rotterdammers zijn zo trots op hun stad, sportevenementen worden hier echt omarmd.’ De start vindt sinds 2018 plaats aan de voet van de iconische Erasmusbrug. Die aanpassing werd vorig jaar noodgedwongen ingevoerd, omdat de Coolsingel uitgebreid wordt verbouwd. ‘We laten dat voorlopig zo, want het bevalt heel goed. Vanuit het startvak kijk je op naar de brug en zie je de Maas liggen. De TV-beelden van bovenaf zijn zo mooi. Het helpt je ook rustig te starten, want je moet direct de brug over. De finish blijft wél op de Coolsingel; dit jaar nog niet aan de kant van het stadhuis, maar volgend jaar weer wel.’ Het stukje Coolsingel-Erasmusbrug, dat de lopers nu bij de start niet doen, wordt teruggepakt bij Oldegaarde in Rotterdam-Zuid. Daar zat al een lusje in het parcours en dat is nu iets langer gemaakt. Vanaf 17 kilometer is de route weer als vanouds.

Muziek

Tijdens de race zit Brommert achterop de motor, dichtbij de kopgroep. Zelf krijgt hij niet zo veel mee van de sfeer die er hangt; ook de topatleten zijn te gefocust om de muziek te horen. The heartbeat of Rotterdam, muziek op ongeveer elke kilometer langs het parcours, is volgens de race-manager een enorme sfeermaker – vooral voor de recreanten. ‘Zeker in de Boezemstraat, een echte volksbuurt, staan de boxen vol open. De hele wijk laat iedereen als een held het Kralingse Bos in gaan en er ook als een held weer uitkomen.’ Op het moment dat de kopgroep de tweede keer de Erasmusbrug over gaat en daarna onder het viaduct bij de Blaak door moet, begint Brommert verschillen te zien. ‘Daar zie je vaak al wie er nog goed bijzit. Wie makkelijk over dat viaduct komt, heeft meestal een goede dag. Bij kilometer 28 vindt de schifting plaats tussen wie er wel en geen goede benen hebben. Voor de recreanten volgt daarna het hete hangijzer: het Kralingse Bos. Daar staat minder publiek en het is mentaal ook pittig, omdat je vaak al lopers het bos uit ziet komen als je het zelf nog voor de boeg hebt.’ Het meeste publiek staat langs de eerder genoemde Boezemstraat, bij het Zuiderpark (omdat de lopers daar twee keer langs komen) en op de hoek Coolsingel/Blaak – ook daar zie je ze twee keer voorbij komen.

Warm

Een van de meest memorabele edities van de NN Marathon Rotterdam is die van 2007: het was toen zo warm dat de race halverwege werd afgelast. Slechts veertig procent van de deelnemers is gefinisht. Ook de race van 2009 ligt nog vers in Brommert’s geheugen, omdat de nummer twee, James Kwambai, al dacht dat hij gewonnen had maar vlak voor de eindstreep toch voorbij gesprint werd door Duncan Kibet. ‘Die van 1983 was misschien wel de meest bijzondere, toen Salazar, toenmalig wereldrecordhouder, voor het eerst naar Nederland kwam. Ook Carlos Lopes en Robert de Castella stonden aan de start, wat het toentertijd tot de sterkst bezette marathon ooit maakte, met als kers op de taart een eindsprint op de Coolsingel. Dit was de race waar alles echt mee is begonnen.’

Ga voor de Marathon Rotterdam Official Merchandise shirts. Laat zien dat jij in training bent voor #demooiste 1/4 marathon van Nederland

Submit a comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *

* Checkbox GDPR is verplicht

*