‘De Zevenheuvelennacht was mijn allereerste wedstrijd’, vertelt Sofie Vrolijk, hardloopster uit Nijmegen. ‘Ik was verschrikkelijk zenuwachtig. Niet omdat ik het misschien niet zou halen, maar de sfeer van het hele evenement maakte veel indruk op mij. Ik had ook geen idee wat ik wel of niet moest eten voor de wedstrijd; ik was zo onervaren. Met mijn tijd was ik totaal niet bezig.’
Na de wedstrijd kreeg ze een medaille om haar nek. ‘Dat vond ik toen zo leuk! Wist ik veel dat je er bij bijna elke loop eentje krijgt, haha. Het was tof om in mijn eigen stad te lopen; mensen die ik ken kwamen naar me kijken en hun aanmoedigingen gaven me zo’n boost. De route zelf kende ik toen niet eens, hoewel ik al lang in Nijmegen woon.’
‘Ik vind alles hier mooi. ‘s Zomers is het prachtig, maar ook in de winter als het gesneeuwd heeft.’
Inmiddels heeft Sofie veel specifiekere doelen, zoals het lopen van een halve marathon binnen de 1.45 uur (al gelukt) en het lopen van een marathon (nog op de verlanglijst). In 2017 wilde ze graag meedoen aan de Zevenheuvelenloop. Ze had getraind om die 15 kilometer goed te kunnen lopen, maar werd twee weken voor de wedstrijd ziek. ‘Toch ben ik gestart; ik wilde hem zo graag uitlopen. Maar mijn lichaam zei: nee. Na anderhalve kilometer was het al klaar. Wat was dat een teleurstelling.’ Om de zure smaak weg te werken plande ze een paar weken later een andere wedstrijd over dezelfde afstand in. ‘Die ging heel goed, gelukkig. Ik wilde aan mezelf bewijzen dat ik het wél kon.’
Dit jaar staat ze weer aan de start in Nijmegen. ‘Nu ken ik het parcours heel goed, ik train er vaak. Ik ken precies de moordende plekjes. Het mooist vind ik de Derde Baan. Daar begint de race voor mij pas echt. Je bent de stad dan helemaal uit en vol in de natuur. Na 10 kilometer volgt nog een laatste zware klim, maar dan weet je dat het daarna alleen nog maar naar beneden gaat. Lekker jezelf laten gaan en genieten! Ook als je geen energie meer over hebt, weet je dat je de finish wel haalt.’ De Nijmeegse heeft een haat-liefdeverhouding met heuvels. ‘Hier in de omgeving ontkom je er niet aan. Maar ik ben een slechte klimmer; mijn gemiddelde tijd is altijd langzamer als ik op een heuvelachtig parcours loop, dan wanneer ik een vlakke race doe.’
Door hardlopen is Sofie de natuur veel meer gaan ontdekken en waarderen. ‘Ik vind alles hier mooi. ‘s Zomers is het prachtig, maar ook in de winter als het gesneeuwd heeft.’ Alleen in het donker lopen vindt ze niet fijn. ‘Je ziet minder en de routes zijn beperkt. Ik ga niet in het donker in het bos lopen. Door de stad, met de Running Crew op woensdagavond, is prima, maar in mijn eentje vind ik het vooral gedoe met stoplichten en verkeer – dan loop ik liever overdag. En dan het liefst in het bos, waar het rustig is en er veel zuurstof is. Ik houd van die rust en de wisselende ondergrond.’
De favoriete hardloopschoenen van Sofie
