Hij wil Nederland in beweging krijgen en houden. Na zijn topsportcarrière wil oud-Olympisch atleet Robert Lathouwers er vooral voor anderen zijn als trainer, coach en communitymanager van ASICS Frontrunners. Hoe hard hij ook werkt, hij blijft energiek en is nooit chagrijnig.

‘Ik wil mensen in beweging zetten. Hardlopen, wandelen, mountainbiken: het maakt niet uit wat je doet, als je het maar doet. Vroeger gaf ik atletiekles op scholen in Rotterdam – ik heb zoveel kinderen met obesitas gezien. Ook volwassenen moeten meer bewegen, omdat het hen fysiek en mentaal gezond houdt. De werkdruk wordt steeds hoger, we maken meer uren; ergens moet je dat compenseren. Als ik hardlooptraining geef bij bedrijven, hebben mensen na een lange werkdag niet altijd zin, maar zijn ze een uur later allemaal blij dat ze gesport hebben.’

Spelen

‘Kinderen zijn geweldig’, vindt Robert. ‘Ze zijn zo onschuldig en alles draait om spel en plezier. Als ambassadeur voor Right To Play help ik kinderen in oorlogslanden aan het spelen te krijgen. Zo kunnen ze weer kind zijn; zo leren ze omgaan met andere kinderen, ze leren winnen en verliezen, ze leren delen, omgaan met vals spelen, alles. Zonder spelen ben je niet compleet als mens. Het maakt je tot wie je bent. Volwassenen moeten veel meer als kinderen zijn; meer spelen.’

Vuur

‘Ik begon met atletiek toen ik vijf was. Een paar weken na mijn eerste training won ik mijn eerste beker, een hele grote’, herinnert hij zich. Het bleek een vuur aan te wakkeren in de kleine, beweeglijke Robert. Elke week kwam hij ‘s maandags met een beker of medaille op school. Elf jaar later had hij zijn eerste sponsors en werd hij professioneel atleet. Hij liep tweemaal de 800 meter op de Olympische Spelen, zijn grootste droom. Aan zijn carrière kwam een gedwongen einde door een afgescheurde pees onder zijn voet. Hoewel het naar was, viel hij absoluut niet in wat voor zwart gat dan ook. ‘Atletiek was gelukkig niet het enige in mijn leven; ik gaf al clinics en werkte als model. En door de grote druk vanuit mijn omgeving, de media én de druk die ik mezelf oplegde, vond ik wedstrijden op het laatst niet meer zo leuk.’

Tokio

Nu loopt hij voor zijn ontspanning en plezier. Hij liep in het najaar de marathon in New York en afgelopen voorjaar in Tokio. ‘Daar liep ik met een gescheurde kuitspier. Er was geen twijfel over mogelijk: ik zou gewoon meedoen en wel zien waar het schip strandt.’ Hij wist met een geforceerde haklanding en zeven korte stops niet alleen de marathon uit te lopen, maar zelfs zijn PR met acht minuten te verbeteren. In september loopt hij de Dam tot Damloop met maar één doel: volop genieten van het parcours en de sfeer. ‘Door die kuit kan ik nog steeds niet maximaal trainen. Misschien ga ik iemand hazen, ik vind het fijn als ik een ander kan helpen.’

Pijn

Veel mensen gaan er prat op dat ze een hoge pijngrens hebben, maar bij de Rotterdamse atleet lijkt het echt zo te zijn. En niet alleen is zijn pijngrens hoog, juist ook het vermogen om pijn te verdragen is groot. Als 800-meterloper ging hij na elke wedstrijd over zijn nek. Twee keer viel hij flauw na een training – om aan te geven hoe diep hij kan gaan. ‘Hardlopen is voor honderd procent mentaal. Je moet een knop omzetten om de pijn te verdragen, anders zul je nooit echt hard lopen.’ Hij besluit: ‘Topsport is niet per se gezond. Wie niet naar de Olympische Spelen wil, kan veel relaxter en gezonder met sport bezig zijn.’

Heb jij je unieke Damloop shirt al?

Dit jaar nu al te bestellen, zodat je de gehele zomer erin kunt trainen! Sta met zelfvertrouwen aan de start in je unieke Damloop shirt. Ga naar de Run2Day store in Amsterdam of bestel makkelijk via de Run2Day webshop. Laat deze zomer tijdens je trainingen al zien dat jij aan de gaafste loop van Nederland meedoet.