De halve van Egmond, een van de mooiere lopen van Nederland. De jaarwisseling nog in het geheugen, nieuwe doelen, het eerste echte grote evenement én vaak barre omstandigheden om in te lopen. Vroeger, ja met 33 jaar mag ik tegenwoordig ook over vroeger praten, ging ik daar samen met de hele familie altijd kijken naar mijn vader die daar door het zand ploeterde samen met duizenden andere “gekken”.
Altijd stonden we bij de strandopgang bij Bakkum omdat dat het zwaarste stuk van de race was, die enorme berg met mul zand! Als klein jongetje nam ik met m’n vader altijd deel aan wegwedstrijdjes en won deze ook vaak (nou ja eigenlijk altijd). Maar Egmond was anders, daar zag ik helden. De Marti ten Kate’s en de Tonny Dirks’en vlogen over het strand alsof ze makkelijke tempo’s aan het lopen waren op de atletiekbaan. Oke, dan alleen met iets meer kwijl en snot in het gezicht maar wel met een enorm gemak.
Nu met 33 jaar sta ik daar voor het eerst zelf. Onder het mom van kilometers maken voor de Two Oceans Marathon! En wat voor wedstrijd en wat een omstandigheden. Een bak wind die zelfs met eb de golven gewoon tegen de duinen aan laat kletteren. Een halve marathon over dat mulle zand. Ik denk alleen maar aan die helden als Tonny en Marti. Hoe ga ik dat strand te lijf en hoe zorg ik dat ik zo soepel mogelijk over dat zand ga zodat het mij zo min mogelijk kracht kost? Hindriks, zeg ik tegen mezelf; het hoeft niet hard. Leer nou gewoon rustig lopen. Straks moet je 56 KI-LO-ME-TER lopen en die ga je echt niet in 4.15 de kilometer lopen.
Voor de start kom ik Khalid Choukoud tegen (2.10 op de marathon en op dit moment een van de snelste wegatleten van Nederland). Khalid ken ik al lang. Toen hij nog “jong” en ik nog heel snel was, wilde hij wel eens met ons meetrainen. Waarop wij zeiden, Khalid dat gaat iets te hard voor je. Nu 6-7 jaar later sta ik hier in Egmond en vraag ik wat z’n plannen zijn: lekker lopen en niet te gek doen want een week later wil ik pas echt vlammen op de NK cross, zegt ie. Maar wat Khalid belangrijker vind: Jordy wat ga jij lopen? Heb je er zin in? Hoe is het met je? Dat siert echte toppers! Oprecht vragen hoe het met de ander gaat en niet teveel over zichzelf vertellen.
Van onze sponsor had ik een mooi startnummer gekregen om in het elite vak te starten, dus naast Khalid en alle anderen. Wat heb ik daar in godsnaam te zoeken. Én hoe kan het nou dat ik een elite nummer krijg, wellicht bij het invullen van mijn naam in de computer komt er een elite alert naar boven, maar dat is van een ver verleden!
Net voor we het startvak in gaan doe ik samen met Edgar nog een paar warm-up versnellingen waar ook de echte snelle dames en heren hun spieren warm houden en op wedstrijdspanning zetten. Direct komt weer een beetje dat baan en wedstrijd atletiek gevoel naar boven met de daarbij behorende adrenaline gevoel. Maar tegelijkertijd denk ik bij mezelf: wat ben ik blij dat ik niet 21,1km vol moet gaan. Dus relax Hindriks, relax!
Ik start samen met mijn andere collega’s twee startvakken later. En ook daar zie ik de dames en heren bij mij weglopen na de start. Pas op de tijdregistratie zet ik mijn Strava aan, want die kan ik natuurlijk niet te vroeg aanzetten, dat is slecht voor mijn gemiddelde tijd aan het einde.
Dwars door de straten van Egmond denk ik maar aan 1 ding. Hoe ga ik die 7km strand overleven. Met een zijwind van jewelste, water tot aan de sokken én nog ruim 18km te gaan geen prettig gevoel. Voor ik het weet loop ik langs de zee en denk ik terug aan de vele keren dat ik hier volgepakt in dikke kleding hier als klein jongetje naar m’n helden stond te kijken en bedenk mij opeens; hier staan ook allemaal mensen volgepakt in warme kleding te kijken naar die duizenden helden die in barre omstandigheden door weer en wind 21,1km zo nodig moeten gaan hardlopen. Ja de wind is bizar hard, ja het water staat hoog maar eigenlijk loop ik best makkelijk over het strand. Voor ik het weet ben ik bij de strandopgang bij Bakkum waar ik al twee dagen tegen opkijk maar waar ik deze in de zomer met slippers aan met moeite het einde van de dag op slenter gaat dit nu best makkelijk. Grote passen omhoog, geen kleine want dan moet ik er meer maken om boven te komen, dat is mijn filosofie. Oke, daarin verschillen Edgar en ik van mening, maar dat is dan ook het verschil tussen hem en mijzelf. Met mijn bovenbenen als boomstammen kan ik deze filosofie bij een kleine klim makkelijk toepassen.
De terugweg door de duinen vliegen eigenlijk voorbij en voor ik het weet lopen we na een toch wel pittig laatste klimmetje op de Bloedweg de laatste 2 kilometer door Egmond weer richting de finish.
Natuurlijk pak ik mijn iPhone net voor de finish even uit m’n broekzak om ‘m op de finish af te klokken en met een tijd van 1.39 is de opdracht van op een lekker tempo een goede duurtraining draaien voltooid. Voldaan en met een mooie medaille om de nek denk ik nog eens terug aan mijn helden Marti en Tonny. In mijn ogen zag het er zo makkelijk uit bij die gasten, maar bij mij ging het ook best makkelijk. Als toeschouwer denk je, wat een bizarre omstandigheden, wind, koud, mul zand. Maar ik had helemaal geen last van die wind, nou ja dat is achteraf. En het strand was best te doen. Is Egmond dan helemaal niet zo’n zware race als dat ik als klein jongetje altijd dacht?
Na de race zie ik in het hotel Khalid nog even en vraag m hoe hij gelopen heeft. Wel oké 1uur en 5 minuten, maar ik heb me een beetje gespaard voor de NK cross, antwoord ie weer met een grote glimlach maar wil eigenlijk meteen weten hoe het met mij was gegaan.
Wel oké zeg ik, maar durf mijn tijd niet te zeggen…………… Khalid loopt gewoon 34 MINUTEN harder dan ik! Wat was ik vroeger een asshole op de baan, waarschijnlijk weet Khalid het zelf niet eens meer dat we ‘m gewoon afwezen omdat hij met “de toppers” mee wilde trainen en wij op dat moment misschien wel zijn helden waren. Khalid is mijn nieuwe Tonny, mijn nieuwe Marti, mijn nieuwe Held!
[iframe height=”405″ width=”970″ frameborder=”0″ allowtransparency=”true” scrolling=”no” src=”https://www.strava.com/activities/239661109/embed/7fa7b083d45946e603348a6cd0d42e347942a597″]