Op hoeveel bucketlists staat het woord ‘marathon’ met dikke letters geschreven? Soms met potlood, soms genoteerd met een dikke, watervaste stift. Soms met een tijd in gedachten, soms met als enig doel het halen van de finish. Voor Michel Butter betekent de marathon toewijding, van begin tot eind. En dat begin is niet de startlijn; het begint al maanden van tevoren.
‘Ook als ik een recreatieve loper zou zijn, zou ik een marathon willen lopen. Gewoon omdat het zo ontzettend ver is. Drie of vier uur inspanning is lang; daardoor wordt de afstand magisch. Maar om die magie te ervaren, moet je je serieus voorbereiden’, legt de 32-jarige marathonloper uit. ‘Het trainen voor een marathon vraagt veel van je, zowel fysiek als mentaal.’ Hij raadt lopers aan om niet alleen tegen zichzelf te zeggen dat ze een marathon gaan lopen, maar juist ook tegen hun omgeving. Dan weten anderen waar ze wat jou betreft aan toe zijn en snappen ze (hopelijk) dat je niet elke week blijft doorzakken in de kroeg. ‘Voor een marathon moet je alles willen doen en laten om zo fit mogelijk te zijn. Uitdaging hoort bij de marathon. Iedereen kan hem uitlopen, maar ik vind dat je een marathon moet hárdlopen, zonder te wandelen – anders kun je beter de Vierdaagse gaan doen.’
Grenzen
‘Lopers beginnen vaak met een wedstrijd van 10 kilometer, later komt de halve marathon erbij. Dat zijn afstanden die de meeste mensen prima aankunnen. Bij de marathon is dat anders: je gaat je fysieke en mentale grenzen verleggen. In trainingen langer dan 25 kilometer kom je jezelf wel eens tegen. Het is een plek waar je nog nooit geweest bent, en dát maakt dat je ervoor gaat, al heb je het nog zo zwaar’, vertelt hij. Negen keer liep hij een marathon; met als beste tijd 2.09:58. Afgelopen november werd hij zesde in de prestigieuze marathon van New York, een prachtige prestatie. Natuurlijk is hij fanatiek, professioneel en voortdurend bezig met zijn sport. Maar vooral is hij een loper, een marathonloper die intens geniet van alle trainingen en het proces.
‘Voor een marathon moet je alles willen doen en laten om zo fit mogelijk te zijn. Uitdaging hoort bij de marathon. Iedereen kan hem uitlopen, maar ik vind dat je een marathon moet hárdlopen, zonder te wandelen – anders kun je beter de Vierdaagse gaan doen.’
‘Vroeger was ik onstuimig en aanvallend. De marathon leerde me doseren; mijn energie verdelen. Ik heb geleerd meer te letten op signalen van mijn lichaam. Met die details maak ik het verschil’, weet Butter. ‘Als je met je krachten smijt, staat de man met de hamer je op te wachten en ben je snel klaar. Ik wil die man niet tegenkomen; hij stond er ook niet in New York. Meestal kom ik hem niet tegen; soms zie ik hem in de verte staan, maar kan hij me niet raken met zijn hamer’, lacht hij.
Burn out
Hij gelooft dat een toegewijde marathonvoorbereiding je verder helpt in het dagelijks leven. ‘Ik denk zelfs dat het trainen voor een marathon kan helpen om een burn out te voorkomen. Als je jezelf serieus voorbereidt, leer je je lichaam goed aanvoelen. Je moet soms, na een drukke werkdag, nog gaan trainen; vaak voel je je daarna beter omdat je niet fysiek, maar mentaal vermoeid was. Hardlopen frist je hoofd weer op en daarmee laadt je je batterij weer op.’ Die commitment maakt dat je je realiseert wat de marathon met je doet, vaak veel meer nog mentaal dan fysiek.
Leeg
‘Ik heb geleerd om los te laten. Als ik bijvoorbeeld een baantraining heb gedaan, zat ik vroeger alles te analyseren. Maar nu is een training gewoon afgerond en denk ik er niet meer over na. Zo maak ik mijn hoofd leeg’, vertelt hij. Als hardlopen je werk is, moet je een andere manier vinden om even los te komen van dat werk. Butter speelt met zijn dochter Milou van twee. ‘Ik krijg energie van haar; gaan we lekker kleuren of achter een bal aan rennen.’ Op vrijdag is het Michel-en-Inge-avond. ‘Dan gaat de telefoon uit en doe ik alleen iets met Inge. Als je iets belangrijk genoeg vindt, is het niet zo moeilijk om daar ruimte voor te maken.’
Selecteer de beste marathon gear
